ÇOCUKLARDA NEFRETE DÖNÜŞEN SEVGİ SORUNU

İstedigi bir şey olmadığında; istediği bir oyuncak alınmamış olabilir, sizden istediği tepkiyi alamamış olabilir, istediği yemeği yapmamış olabilirsiniz, sevmediği bir yere gitmek zorunda kalmış olabilir, halk tabiriyle hırçınlık görülebilir. Ebeveyne saldırgan davranışlar, nefret söylemleri ; daha küçük yaşlarda memeyi ısırma, yaralama , tırnak geçirme gibi davranışlar. 

Ebeveyn bu davranışlarla karşılaştığında hayal kırıklığına uğrayabilir. Suçlu hissederek ' daha ne yapabilirdim, neyi yanlış yapıyorum?' düşüncelerine kapılıp bebeği/çocuğu memnun edebilmek için yeterli olmadığını düşünür. 
..........
Ebeveynlerin duygularını başka bir paylaşımda ele almakla birlikte çocukların neden bunu yapabildiğinden bahsedelim.

Çocuk için ebeveyn başka iyi bir nesnedir. Çocuk kendi içinde ebeveyni iyi bir yere konumlandirir. Onu besleyen, koruyan ve seven bir yerdedir. 

Herhangi küçük bir engelleme, sınırlanma, yanıt alamama durumlarında o iyi nesne olan ebeveyn kötü nesne haline dönüşür. Çocuk onun iyi yanlarını göremez haldedir. Bu yüzden kötü nesneyi önceki haline;  arzuladığı sevgi dolu, iyi nesneye döndürmek için ona saldırır. 
........

Bu davranış ebeveynin tepkisine bağlı olabileceği gibi çocuğun kendi içsel sucgecleri ile de ilgili olabilir.

En önemsediğim nokta da çocuk bu saldırıyı yaptıktan sonra geri çekilir. Nesneden dışsal  yatırımı çekebilir ki  bu da depresyon olarak ifade edilir. Ebeveyne saldırmanin sonucu yoğun bir suçluluk duyar. 

Burada ebeveynin onu kucaklamasina ihtiyacı vardır. Saldırıyı içsellestirmeden , kişiselleştirmeden çocuğun gelişimsel ihtiyacı olarak bakabilirse ebeveyn; tekrar çocuğun iyi nesnesi olacaktır. Ve zamanla çocuk iyi ve kötüyü bir insanda toplayabilecek.Keskin  bölme savunmasına başvurmayacaktır.

Psikolog Aslı Korkut

#sakaryapsikolog
#serdivanpsikolog
#psikologaslıkorkut